Φθινοπωρινή απόδραση στη Δημητσάνα ή αλλιώς κάτι από παραμύθι!

Μια φορά και έναν καιρό…. έτσι δεν ξεκινάνε τα παραμύθια; Έτσι ήταν και για εμάς το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε!

Εντελώς ξαφνικά πήραμε την απόφαση για μια ημερήσια εξόρμηση στην Δημητσάνα, όπου εν τέλη έγινε διήμερη παραμυθένια εκδρομή! Ω ναι ποιοι εμείς, δεν είχαμε ξαναπάει σε αυτά τα τόσο κοντά στην Αθήνα χωριά. Είχαμε ακούσει αρκετά, αλλά αυτό που είδαμε μας κατέπληξε!

Παρασκευή  βράδυ κλείσαμε ένα καταπληκτικό, όπως λέει και ο Μάριος, ξενώνα στον κ. Ανδρέα Σοφής, λίγα λεπτά έξω απο Δημητσάνα. Η επιλογή τελικά αποδείχθηκε εξαιρετική καθώς ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμασταν, άπλετος χώρος για τα παιδιά να παίξουν και να εξευρευνήσουν ελεύθερα στη φύση!

Σάββατο πρωί με πολύ καλό καιρό και ακόμα καλύτερη διάθεση ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Δεν θα είμασταν μόνοι φυσικά, αλλά μαζί με άλλες δυο οικογένειες.

Φτάσαμε πρώτοι στον ξενώνα και μείναμε με ανοιχτό το στόμα! Γιατί; Μα γιατί ήταν σαν να βρισκόμασταν σε σελίδα παραμυθιού. Έξι ξενώνες μέσα σε έναν τεράστιο κήπο με τριανταφυλλιές, μαργαρίτες και πολλά δέντρα που είχαν πλεόν το χρυσαφί χρώμα τα φύλλα τους. Bonus το ποταμάκι δίπλα στα σπιτάκια. Αμέσως κάναμε εξερεύνηση γύρω στο χώρο και ένα χαμόγελο απλώθηκε μόνιμα πια στο πρόσωπό μας.

Οι ξενώνες ευρήχωροι, φωτεινοί και πολύ ζεστοί!  Γιατί ναι, το βράδυ ήθελες μπουφάν για έξω και θέρμανση μέσα στο σπίτι.

Το ποτάμι που περνούσε απο το χωριό ήταν ο Λούσιος, όπου όπως διαβάσαμε στη διαδρομή το όνομα του το πήρε επειδή εκεί έλουσαν οι Μούσες τον Δία. Στη Δημητσάνα λοιπόν ξεκινούσαν διάφορα πεζοπορικά μονοπάτια και μιας και ο καιρός βοηθούσε αποφασίσαμε όλοι μαζί – γονείς, παιδιά, να ακολουθήσουμε κάποια από αυτά. Ένα την κάθε μέρα βεβαίως βεβαίως, κάναμε λοιπόν 12χλμ μέσα στο Σαββατοκύριακο, ένα τριωράκι το κάθε μονοπάτι.

Αυτό που μας άρεσε περισσότερο ήταν το μονοπάτι από το μοναστήρι του Προδρόμου προς την Αρχαία Γόρτυγα! Μια διαδρομή μέσα σε ένα μαγεμένο πράσινο τοπίο με ήχους πουλιών αλλά και του ποταμού που ήταν πάντα εκεί. Καλά χαραγμένο μονοπάτι χωρίς επικινδυνότητα, αλλά σίγουρα για μεγαλύτερα των 7 ετών παιδιά που αντέχουν και τους αρέσει το περπάτημα.

Για φαγητό έχουμε να σας προτείνουμε την ταβέρνα “το Λάθος”… μια ταβέρνα που εάν δεν φας θα έχεις κάνει μεγάλο λάθος…. χώρια ότι έχει ένα μυστήριο το όνομά της. Εμείς το μάθαμε… δεν έχει παρά να την επισκεφθήκε και εσείς για να το μάθετε.

Στο κέντρο της Δημητσάνας ήπιαμε απογευματινό καφεδάκι και φάγαμε φοβερό cheesecake αλλά δεν θυμόμαστε το όνομά του, παρά μόνο ότι είχε ένα όμορφο κουκλόσπιτο και γενικά πολύ ζεστή διακόσμηση.

Όπως λέει ο Μάριος.. πολλά γράψαμε… τα υπόλοιπα να τα ανακαλύψετε μόνοι σας.

Περάσαμε ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο γέλια, αστεία, ανεμελιά, πολλά χιλιόμετρα με γλυκιά κούραση και την ιδέα για ένα “best seller βιβλίο” που σκέφτηκε ο Γιώργος… αλλά εμπλουτίζεται σε θεματολογία από τις γυναίκες της παρέας!!!! Αφιερωμένο το σχόλιο στην παρέα μας!

Άλλωστε μόνο οι φωτεινές στιγμές μένουν!

Γιώργος – Ελευθερία – Μαρίνος και Μάριος