giorgos
Πέρυσι η καταπράσινη Σκόπελος έκανε το «γύρο του κόσμου» μέσα από το γνωστό κινηματογραφικό μιούζικαλ. Εμείς δεν το είχαμε δει ακόμα, αλλά αποφασίσαμε να πάμε στη Σκόπελο επειδή οι τιμές των δίχωρων διαμερισμάτων μας φάνηκαν αρκετά χαμηλότερες από ό,τι σε άλλα νησιά (80 ευρώ τη βραδιά). Μείναμε στο Rania Studios στο Λουτράκι, το δεύτερο λιμάνι του νησιού, που έχει ιδιαίτερα οικογενειακή ατμόσφαιρα. Διαλέξαμε το κατάλυμα για την πραγματικά ξεχωριστή θέα του. Δεν το συστήνουμε όμως, γιατί οι ξενοδόχοι κλείνουν σε όλους «δωμάτιο με θέα» και μετά τους στριμώχνουν κάπου αλλού. Αυτό έκαναν και σ? εμάς τις πρώτες 5 από τις 12 μέρες που μείναμε εκεί! Και δεν ήταν η μόνη αναποδιά που μας περίμενε?
Οι διακοπές μας εξελίχθηκαν σε θρίλερ γιατί ο γιος μας, 2,5 χρονών τότε, αρρώστησε. Η πρώτη εβδομάδα ήταν γεμάτη αντιπυρετικά και αντιβιώσεις. Αξιοποιούσαμε την επίδραση του depon για να κάνουμε σύντομες εξορμήσεις, αλλά και για να απολαύσουμε ψαράκι στο κοντινό «Αρμυράλι».
Στο φοβερό βράχο με το εκκλησάκι του Άη Γιάννη, η Μέριλ Στριπ ανέβηκε τρέχοντας τα 105 σκαλοπάτια στην ταινία, εμείς όμως ούτε που το διανοηθήκαμε. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στο γραφικό χωριό Γλώσσα, που απευθύνεται αποκλειστικά σε fans της ανηφόρας! Ο γλυκύτατος Αγνώντας, ένας κόλπος με παραθαλάσσια ταβερνάκια, ήταν πλημμυρισμένος από μπόμπιρες και κουβαδάκια. Ο κανακάρης μας πάντως διασκέδασε μαζεύοντας βοτσαλάκια, αφού δεν επιτρεπόταν ακόμα να κάνει μπάνιο. Επίσης να σημειώσω ότι στην παραλία Λιμνονάρι το παιδί μας για πρώτη φορά έδειξε ενδιαφέρον για τα γυναικεία οπίσθια! ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ!
Πάντως η ωραιότερη ανάμνηση από αυτή τη δύσκολη εβδομάδα, ήταν τα απογεύματα στη βεράντα. Η απεραντοσύνη, η γαλήνη, τα ηλιοβασιλέματα και τα φεγγάρια στο πιάτο μας. Ιδιαίτερα εκείνη η ξαφνική μπόρα και το ουράνιο τόξο που γέμισε αμέσως μετά τον ουρανό.
Ώσπου επιτέλους ο μικρός ανάρρωσε! Αρχίσαμε να κολυμπάμε στις υπέροχες παραλίες του νησιού, κάναμε τις μεγάλες βόλτες μας, πήγαμε σε δύο (παρακαλώ) γιορτές σαρδέλας και περπατήσαμε στα σοκάκια της κουκλίστικης χώρας της Σκοπέλου. Εκεί ανακαλύψαμε το ιδανικό βραδινό στέκι για κάθε οικογένεια: μια τεράστια παιδική χαρά πάνω στην παραλία και κατά μήκος της ένα μπαράκι με εξαιρετική μουσική! Ο τέλειος συνδυασμός για να περάσουμε όλοι όμορφα!
Όταν έφτασε η τελευταία μέρα, συνειδητοποιήσαμε με έκπληξη ότι ήταν οι ωραιότερες διακοπές τις ζωής μας, παρά τις κακουχίες. Όσο για τον γιο μας, είχε γίνει ήδη πρωταθλητής στην κολύμβηση, στην «ανάποδη» τσουλήθρα και στο σουβλάκι με πίτα! Μέχρι σήμερα αναφέρει σχεδόν καθημερινά τη Σκόπελο. Κι εγώ συχνά ξανακοιτάζοντας τις φωτογραφίες, παρατηρώ το πρόσωπό του. Κομμένο, ταλαιπωρημένο, αλλά πραγματικά χαρούμενο.
Π. Γ.
[geo_mashup_maps]
