Σοφία Κ.
Παρακολουθήσαμε την παράσταση Πήτερ Παν από τις Μαγικές Σβούρες στο Θέατρο Αθηνά. Είμασταν μία παρέα παιδιών από 4 έως 9 ετών. Όλα τα παιδιά απόλαυσαν ιδιαίτερα την παράσταση και την παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον, ενίοτε με αγωνία και συγκίνηση.
Ήταν πράγματι μία πολύ καλή παράσταση, δουλεμένη σε όλες τις λεπτομέρειες, με εφευρετική σκηνοθεσία, εξαιρετική μουσική, χορογραφίες και γενικά απολαυστική και καθόλου κουραστική για τα παιδιά παρά την αρκετά μεγάλη διάρκειά της.
Η απόδοση της γνωστής ιστορίας είναι σύγχρονη με δυναμισμό και χιούμορ, ενώ σε μεγάλο βαθμό γίνεται κατανοητή και από παιδιά μικρότερων ηλικιών (θα έλεγα από τεσσάρων ετών). Επίσης γίνεται προσπάθεια να δοθεί και μία σύγχρονη προέκταση και ένα μήνυμα ευαισθητοποίησης απέναντι στα παιδιά όλου του κόσμου.
Ωστόσο θα ήθελα να προσθέσω ότι το συγκεκριμένο θέατρο είναι ακατάλληλο για παιδικές παραστάσεις. Οι θέσεις δεν είναι αρκετά αμφιθεατρικές ώστε να βλέπουν όλα τα παιδιά. Μοιράστηκαν ορισμένα μαξιλάρια αλλά δεν έφταναν για όλους. Μάλιστα οι άνθρωποι του θεάτρου προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, βλέπουν τα παιδιά! Είναι κρίμα γιατί σηκωνόντουσαν όρθια με αποτέλεσμα να δημιουργείται αναστάτωση εις βάρος της παράστασης.
Επιπλέον η κυρία στο ταμείο μας έκοψε κανονικά εισιτήρια αντί ανέργων, με τη δικαιολογία ότι δεν άκουσε ότι το ζητήσαμε, και κατόπιν είπε ότι ήταν αδύνατον να τα αλλάξει!
Θέλουμε κι εμείς να τη δούμε…
Σε άλλες δύο παραστάσεις από τις Μαγικές Σβούρες είχαμε κι εμείς πρόβλημα με τα εισιτήρια, δεν ξέρουμε βέβαια αν ήταν οι ίδιοι άνθρωποι στην εξυπηρέτηση. Γενικά, εμφανίζουν διάφορα προσκόμματα, οπότε πρέπει να έχει κανείς μαζί του αστυνομική ταυτότητα και η πρόσκληση να είναι στο όνομά του.
Νόμιζα ότι το έργο θα ήταν για πιο μικρά παιδιά, όμως η απόδοσή του είναι εξαιρετική και συγκινητική (ειδικά στην αρχή). Πάντα απολαμβάνουμε τις παραστάσεις του κ.Αδάμη
Όσες φορές έχουμε πάει, κάποιο πρόβλημα στο ταμείο θα το έχουμε… άσχημη, υπεροπτική, δασκαλίστικη συμπεριφορά…είναι κρίμα γιατί είναι μια παραφωνία σχετικά με τις παραστάσεις που παρουσιάζονται. Θεωρώ όμως ότι είναι “γραμμή” που πρέπει να ακολουθούν, οπότε έχω φτάσει στο σημείο να αναρωτιέμαι αν πραγματικά αξίζει να υποστηρίζονται από εμάς τους θεατές τέτοιες συμπεριφορές και τελικά τέτοιες παραστάσεις (όσο καλές και αν είναι).