Παρακολουθήσαμε τη “Νίκη” στον Ελληνικό κόσμο

Το έργο
Το μυθιστόρημα αφηγείται την πορεία της ζωής του Αντώνη Αρμάου (ιστορικά του Βασίλη Νεφελούδη, προπολεμικού ηγέτη της Αριστεράς) και της Άννας, των γονιών της Νίκης, καθώς και των οικογενειών τους. Οι δύο πορείες ζωής συγκλίνουν στα γραφεία της Αριστεράς από τη δεκαετία του 1930 και μετά, και συγκρούονται με μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους της ελληνικής Ιστορίας. Ο Αρμάος μυείται στον κομμουνισμό, αναρριχάται στα υψηλότερα αξιώματα του ΚΚΕ, αλλά έρχεται αντιμέτωπος με μια πραγματικότητα που ανατρέπει τα όσα ανέμενε για τη ζωή, τη δική του και της οικογένειας του. Η σύγκρουση με το Νίκο Ζαχαριάδη, ο εμφύλιος, η διαγραφή του από το ΚΚΕ, η ζωή στην παρανομία μαζί με τη σύζυγο και τη μικρή Νίκη, είναι τα βασικά επεισόδια που περιγράφονται στο έργο, μέχρι την ενηλικίωση της Νίκης, η οποία παίρνει τη ζωή της στα χέρια της, επαναστατεί και ακολουθεί το μεγάλο της έρωτα προς της ελευθερία. Μέχρι που στα 70 της, όχι πλήρης ημερών, φεύγει από τη ζωή, και ταξιδεύει στο χώρο και στο χρόνο για να αφηγηθεί τη ζωή της.

Η Παράσταση
Η παράσταση είναι διαρθρωμένη εικαστικά σε πολλές, μικρές σκηνές δράσης θεατρικής ροής, με κάθε μία από αυτές όμως να υποστηρίζει και να εξυπηρετεί τη συνολική πράξη. Γρήγορη εναλλαγή σκηνών, που καταφέρνουν να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον, παρά τη μεγάλη διάρκεια. Ίσως κάποιες δευτερεύουσες σκηνές θα μπορούσαν να περικοπούν, για να μειωθεί σε χρόνο η παράσταση.
Δυνατές ερμηνείες υψηλού επιπέδου κυρίως από τους γυναικείους ρόλους, η μουσική υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο τη μουσική της εποχής, τα κουστούμια απέδωσαν γλαφυρά την εποχή και οι χορογραφίες εναλλάσσονταν σε ρυθμό όπως και το κλίμα της Ελλάδας του 20ου αιώνα που περιγράφονταν.Ο κ. Φασουλής ανέδειξε το χιούμορ του βιβλίου που ήταν καυστικό, ειρωνικό, εύστοχο, λυτρωτικό. Το πιο δυνατό σημείο όμως της παράστασης ήταν η αφήγηση της Νίκης (Φιλαρέτη Κομνηνού) στις πρώτες σειρές της πλατείας, έστρεφε το κεφάλι προς το κοινό και διηγούνταν την ιστορία, τη δική της και της χώρας. Επίσης η γιαγιά κ. Μίρκα Παπακωνσταντίνου ήταν εξαιρετική παρουσία. Η γιαγιά Σεβαστή στο βιβλίο είναι ίσως η προσωποποίηση μιας χώρας, που γνωρίζει αλλά εθελοτυφλεί, που βρίσκει πάντα κάτι να πει για να καλύψει το κενό και τον πόνο, για να απορροφήσει τους κραδασμούς. Και ας βαραίνει η ίδια.

Εν κατακλείδι ήταν ένα τολμηρό εγχείρημα η μεταφορά του βιβλίου επί σκηνής, με μεγάλο θίασο, που έπιασε το κλίμα του βιβλίου και της εποχής, παρόλη τη δυσκολία να μεταφερθεί ένα βιβλίο επί σκηνής. Εμάς μας ικανοποίησε, μας ταξίδεψε, μας διασκέδασε και φυσικά την προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Ο Ελληνικός κόσμος μας προσφέρει σταθερά αξιόλογες παραγωγές.

Ευχαριστούμε το Έλα μαζί για την πρόσκληση.