Πήγαμε στην παράσταση “Το λεωφορείο του Καραγκιόζη” του Ηλία Καρελλά!

“Κείνο που με τρώει
κείνο που με σώζει
είναι που ονειρεύομαι
σαν τον καραγκιόζη

Φίλους και εχθρούς
στις φριχτές μου πλάτες
όμορφα να σήκωνα
σαν να ‘ταν επιβάτες

Λευκό μου σεντονάκι
λάμπα μου τρελή
Ποια αγάπη τάχα μας φυσάει
Βάλε στη σκιά σου
τούτο το παιδί
Που δεν έχει απόψε
που να πάει που να πάει”

Με αυτό το υπέροχο τραγούδι έκλεισε η παράσταση του εξαιρετικού Ηλία Καρελλά!

Με ευφάνταστη κ γρήγορη ζωντανή μουσική από τους Hasta brassta,κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μας!

(Περισσότερα για την παράσταση εδώ)