Μεγας Αλέξανδρος

Παρακολουθήσαμε χθες την παράσταση Μεγας Αλέξανδρος στο Θεατρον. Ο γιός μου ηταν ανυπόμονος να το δει από καιρό αφού στην φετινή τους ιστορία θα έχουν τον Μ. Αλέξανδρο και τις εκστρατείες του. Ειναι μια παρασταση με πολύ προσεγμένα σκηνικά -κουστούμια και πολύ καλές ερμηνείες.

Η παράσταση ακολουθεί τον Αλέξανδρο από τα νεανικά του χρόνια ως το θάνατο του. Σίγουρα τα γεγονότα στη σύντομη ζωή του στρατηλάτη ήταν τόσα πολλά που δεν χωρούσαν στο χρόνο. Μου έκανε εντύπωση ότι δεν στάθηκαν σε ορισμένες σημαντικές στιγμές στη ζωή του όπως ότι ο Αριστοτέλης που τόσο τον επηρέασε έκανε μόνο ένα πέρασμα και δεν ακούστηκε η περίφημη ρήση ότι στο δάσκαλό οφείλει το ευ ζην ενώ στον πατέρα του το ζην. Επίσης, νομίζω ότι δεν δόθηκε βαρύτητα στην εκστρατεία στη Θήβα – όπου λέγεται ότι συμφορά των Θηβαίων πολλές φορές του προξένησε λύπη, με αποτέλεσμα να δείξει περισσότερη επιείκεια σε άλλους λαούς- αντιπάλους στα πεδία των μαχών.

Δεν σημειώθηκε ούτε ότι η εκστρατεία δεν ήταν μόνο των Μακεδόνων αλλά και όλων των Ελλήνων-πλην Λακεδαιμονίων … .
Η ψυχολογία του Αλέξανδρου, τα όνειρα του πέρασαν αρκετα επιφανειακά. Η κούραση των Ελλήνων παρουσιάστηκε χωρίς να σημειωθεί πόσο τους ενθάρρυνε ο Αλέξανδρος μεσα στην έρημο, διψώντας κι ιδιος μαζί τους και πόσο αυτό τους ένωσε και άλλαξε το κλίμα που είχε δημιουργηθεί από τις κινησεις του ΑΛέξανδρου να δεχθεί την θεοποίηση του από τους ΑΙγύπτιους ή το περσικό εθιμοτυπικό.
Το κομμάτι της δημιουργίας του οικουμενικού ελληνικού κράτους με σεβασμό και ελευθερία στη θρησκεια και τα έθιμα των άλλων λαών πέρασε ακροθιγως

Το σενάριο στηρίζεται στο παιδικό μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, το οποίο αξίζει κανείς να διαβάσει και ίσως είναι λάθος του ΘΕΑΤΡΟΥ που δεν το συμπεριλαμβάνει στα βιβλία προς πώληση

Το σίγουρο πάντως είμαι ότι τα παιδιά θα περάσουν καλά και θα το βρουν ενδιαφέρον