ΦΡΕΝΤΥ ΓΚΟΝΤΙΝΟ
Με πρόσκληση από το elamazi είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παράσταση “Ένας Δράκος…μα ποιος Δράκος;”, η οποία είναι διασκευή του “Δράκου” του Γεβγκένι Σβάρτς. Το θέατρο Πόρτα έχει βάλει ψηλά τον πήχη όσον αφορά την ποιότητα των παιδικών παραστάσεων και για μια ακόμα φορά δε μας απογοήτευσε. Μόνο θετικά σχόλια έχουμε να κάνουμε.
Καταρχάς, η επιλογή του έργου ήταν πολύ εύστοχη. Αυτός ο διαχρονικός μύθος για ένα δράκο που ταλαιπωρεί μια πόλη, ζητάει τη θυσία όμορφων κοριτσιών και βρίσκει έναν ιδεολόγο που τον εξολοθρεύει δεν μπορεί παρά να είναι πάντα επίκαιρος. Ένα καθαρά πολιτικό έργο, που δείχνει τη διαφθορά της εξουσίας δοσμένο με τον τρόπο του παραμυθιού ζωντάνεψε με τη πιο ευφάνταστη σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου.
Συγχαρητήρια επίσης αξίζουν για τη σκηνογραφία, αυτό το ευρηματικό ύφασμα μέσα από το οποίο πρόβαλλαν οι ήρωες. Και στο τέλος της παράστασης, οι ηθοποιοί ζήτησαν από τα παιδιά να δώσουν το τέλος στην ιστορία, προωθώντας το διάλογο και τον προβληματισμό.
Εν κατακλείδι, η καλύτερη παράσταση που είδαμε μέχρι στιγμής φέτος!
Θέατρο Πόρτα
Μεσογείων 59, Αθήνα 11526
τηλ: 7711333
Θέλουμε πάρα πολύ να πάμε αλλά το παιδί μας είναι πεντάχρονο, μάλλον θα περιμένουμε για του χρόνου αν είμαστε τυχεροί και επαναληφθεί η επιτυχία.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται;
Από 5-6 χρόνων θα έλεγα. Εξαρτάται βέβαια πάντα και από το παιδί.
Εξαιρετική παράσταση. Γιατί το θέατρο δεν είναι μόνο για διασκέδαση αλλά για την αφύπνιση της σκέψης.
Είδα την παράσταση και θα προτιμούσα στο τέλος της παράστασης, ο Ιππότης να μην γινόταν και ο ίδιος “δικτάκτορας”, σαν τον προηγούμενο δήμαρχο…
Δεν είναι και τόσο αισιόδοξο μήνυμα, δεν πιστεύετε…;
Και θα διαβάσω το βιβλίο γιατί ένας φίλος μου είπε ότι εκεί, το φινάλε είναι διαφορετικό και ο Ιππότης παραμένει αγαπητός στο λαό και διοικεί δημοκρατικά και με δικαιοσύνη…
δεν εχουμε δει την παρασταση αλλα αν καταλαβα καλα μαλλον το τελος δίνεται απο τα παιδιά.
οποτε το γεγονος ότι τουλαχιστον σε μια απο τις παραστασεις τα παιδια επέλεξαν ο ιπποτης να γινει κι ο ιδιος δικτατορας είναι προς προβληματισμο για το πώς σκεφτονται τα παιδια. και σιγουρα δίνει τροφη για αρκετη παραπάνω κουβεντα.
Δεν δίνουν τα παιδιά αυτό το τέλος. Το ίδιο το έργο το υπονοεί.
Θα συμφωνήσω.Το ίδιο το έργο έχει αυτό το τέλος.Καλή η παρασταση,ευφάνταστος ο τρόπος που παρουσιάζονται οι ηθοποιοί αλλά κατά τη γνώμη μου την παράσταση κλέβει ο
γάτος.Παρομοίως θα προτιμούσα ο ιππότης να μη γινόταν δικτάτορας & ο ίδιος.Κατά την άποψη μου περνάει λάθος μηνύματα.
Προσωπικά προτιμώ αυτό το τέλος, γιατί έτσι τονίζεται ότι η εξουσία για κάποιους είναι αυτοσκοπός και οδηγεί στη διαφθορά. Μπορεί να είναι σκοτεινό το μήνυμα, αλλά εγείρει τον προβληματισμό.
από τις λίγες φορές που διαβάζω τόσους προβληματισμούς για μια παιδική παράσταση…μου τραβήξατε το ενδιαφέρον!
Τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να αποκαταστήσουν την ηθική τάξη, προτείνοντας το δικό τους “οριστικό” τέλος. Φυσικά και έχει ενδιαφέρον να αναζητήσουμε και το έργο του Σβαρτς. Διευκρινίζεται πάντως στο πρόγραμμα της παράστασης ότι αποτελεί διασκευή του “Δράκου” του Σβαρτς.
μολις γυρίσαμε από την παράσταση!!!Υπέροχο έργο από κάθε άποψη (κείμενο, σκηνοθεσία, σκηνικά, ηθοποιοί)!Τα παδιά της παρέας μας (αγόρια και κορίτσια) από 8-12 ετών δεν έχουν σταματησει να μιλάνε για την υπόθεση!Πραγματικά δίνεται η ευκαιρία στους γονείς να συζητήσουν πολλά πράγματα μετα παιδιά τους μετά από το έργο!Από τις παραστάσεις που δεν ξεχνάς!
μην την χάσετε!!!Αισθάνομαι πολύ τυχερή που τα παιδιά μου μπορούν και βλέπουν παράστασεις τέτοιου επιπέδου!!!
Ενδιαφέρον φαίνεται και με τα τόσα σχόλια μου τράβηξε την προσοχή. ..