Θέατρο με όλη τη σημασία της λέξης “Ο ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ”

Επιτέλους παράσταση που σέβεται το κοινό και τους μεγάλους και τους μικρούς θεατές…παράσταση που σου θυμίζει τι θα πει πραγματικό θέατρο, σε όλα τα επίπεδα…σενάριο, ηθοποιία,σκηνοθεσία, μουσική θεάτρου…οι ηθοποιοί καταλάβαινες ότι έχουν όλοι πολύ αξιόλογη θεατρική παιδεία , όπως απαιτείται να έχει ένας καλός και ολοκληρωμένος ηθοποιός.Και το πιο σημαντικό φαίνονταν ότι όλοι στον τομέα τους σκηνοθέτης , ηθοποιοί, σενάριο σέβονται το παιδικό θέατρο και δεν το θεωρούν υποδεέστερο και εύκολο είδος επειδη απευθύνεται σε παιδιά…γιατί το παιδικό θέατρο αγγίζει και απευθύνεται στην παιδικη ψυχή και για να καταφέρει να το κάνει σωστά πρέπει να είναι ανεπιτήδευτο, με ουσία και με σεβασμό προς αυτή…και προπάντων να μην υποτιμάει την απίστευτη νοημοσύνη των παιδιών …το αποτέλεσμα δυο σχεδόν ώρες που πέρασαν αβίαστα αφού γονείς και παιδιά ήταν απόλυτα απορροφημένοι χωρίς να ακούγεται η παραμικρή φασαρία ακόμα και από μικρά παιδιά.Φαινεται ότι το Θέατρο Τέχνης σέβεται την παράδοση που έχει αφού και πέρσι η παράσταση του Σέρλοκ Χολμς που είχαμε παρακολουθήσει ήταν αντίστοιχα υψηλού επιπέδου…

Και επειδή τα παιδιά είναι οι καλυτεροι κριτές η κόρη μου μού είπε ενθουσιασμένη , μαμά να γράψεις οτι ήταν η πιο φοβερή παράσταση που έχουμε δει ποτέ, και το έλεγε και το εννοούσε..

Όσο για το ποσο επίκαιρο είναι το έργο απλά να αναφέρω το διάλογο ανάμεσα στον Πριγκιππα Ιωάννη και τον σερίφη του…´´εβαλα νέο φόρο για να παίρνω τα μισά λεφτά από αυτά που κερδίζουν ολοι από τη δουλειά τους …και πως θα ζουν;αυτό δεν το σκέφτηκα…και άμα σου δίνουν τα μισά τους λεφτά γιατί να δουλεύουν; Μας για να έχουν βρε χαζέ τη χαρά ότι δουλεύουν και δεν κάθονται …ο καθένας μας ας σκεφτεί ποσο επίκαιρο είναι…