Eleftheria
Η συμβολή του πατέρα στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού,
Γράφει η Κατερίνα Κοτσιφάκου
Κλ. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Η μητέρα είναι πλέον γνωστό πως, ειδικά τους πρώτους μήνες ζωής του παιδιού της, διαμορφώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά του. Το βρέφος χρειάζεται να νιώθει τόσο την αγάπη όσο και την επιβεβαίωσή της, ώστε αυτά τα χαρακτηριστικά να τα ενδοβάλλει και να τα έχει μέσα του όλο το υπόλοιπο της ζωής του. Στο σημείο αυτό, ο πατέρας θα πρέπει να προστατεύσει και να αποδεχτεί αυτή τη σχέση και σιγά σιγά με τη δική του παρουσία στο πλάι της συντρόφου του, να αρχίσει το βρέφος να ανεξαρτοποιείται από την προσκολλητική σχέση του με τη μητέρα.
Η πατρότητα είναι εξίσου σημαντική και ευχάριστη με τη μητρότητα. Στην ουσία την συμπληρώνει, βοηθώντας το παιδί να αποδεσμευτεί από τη μητέρα του. Η παρουσία του πατέρα στη ζωή του παιδιού του βοηθά και τον ίδιο ώστε να αναπαράξει τις όμορφες στιγμές που ο ίδιος βίωσε μικρός ή να ζήσει ό,τι για κάποιους λόγους δεν μπόρεσε να ζήσει στην παιδική του ηλικία.
Για τα αγόρια ο πατέρας είναι η φιγούρα που θα μιμηθούν. Στο πρόσωπό του θα δουν την ενήλικη πλευρά τους. Πώς είναι σα σύντροφος, σα φίλος, σαν επαγγελματίας. Πώς σκέφτεται, πώς ενεργεί… Το αγόρι έχει ανάγκη την πατρική φιγούρα γιατί είναι η συνέχειά του. Μέσα από τη συμπεριφορά του πατέρα, ο γιος θα δει τον κόσμο.
Μέσα από το συναισθηματικό δέσιμο με τον πατέρα, ο γιος θα αποκτήσει αυτοπεποίθηση, θα δομήσει ένα υγιές «εγώ» και θα βγει στον κόσμο ώριμος και συμπαγής συναισθηματικά, έτοιμος να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του. Εύκολα λοιπόν, κατανοούμε πως η μητέρα δίνει στο παιδί την αγάπη αλλά ο πατέρας είναι η συνέχεια στη ζωή.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στα κορίτσια. Ο πατέρας για αυτά είναι η πρώτη επαφή με το άλλο φύλλο. Μέσα από αυτόν θα μάθουν να επικοινωνούν με την ίδια την αρσενική πλευρά τους, αλλά και στη συνέχεια μαθαίνουν τι είναι το «άλλο» φύλο. Η σχέση που θα έχει η κόρη με τον πατέρα σηματοδοτεί την εικόνα που θα έχει για το άλλο φύλο. Ο τρόπος δηλαδή που θα αντιλαμβάνεται τους άντρες ως φίλους, συνεργάτες, συντρόφους έχει σε πολύ μεγάλο βαθμό επηρεαστεί από τη σχέση του κοριτσιού με τον πατέρα. Αρκεί να πούμε πως ο πατέρας αν είναι καλός ή κακός ενδοβάλλεται στην ψυχοσύνθεση του κοριτσιού. Όσο κακός κι αν είναι «μέρη» του χαρακτήρα του, ασυνείδητα, θα αναζητηθούν από το κορίτσι στις ανδρικές της συναναστροφές, πράγμα που θα την κάνει να αναπαράξει τη λάθος εικόνα που έχει λάβει από τον πατέρα της.
Σε αντίθετη περίπτωση, μιας υγιούς σχέσης με τον πατέρα, το κορίτσι θα αντιμετωπίζει την αρσενική υπόσταση σαν κάτι φιλικό και γνώριμο οπότε θα μπορεί να δομήσει ορθότερες σχέσεις, πιο υγιείς που θα προάγουν την ίδια ως ενήλικα.
Όπως και να έχει όμως, αυτό που θα πρέπει να καταστεί σαφές είναι το ότι και οι δύο γονείς εκπληρώνουν κάποιο ρόλο. Της μητέρας είναι ο βαθύς που εγκαθιδρύει την αγάπη κάνοντας το παιδί να αισθάνεται ασφαλές καθώς και στη μετέπειτα ζωή του θα νιώθει πως το αγαπούν και πως αξίζει την αγάπη αυτή. Ο πατέρας είναι θα λέγαμε το προφίλ που χτίζει το παιδί. Είτε είναι αγόρι είτε κορίτσι, μέσα από την επικοινωνία με τον πατέρα διαμορφώνει αντίληψη της κοινωνικής του παρουσίας, του «εγώ» του ως ενήλικας αν είναι αγόρι ενώ αν είναι κορίτσι διαμορφώνει αντίληψη για το άλλο μισό του κόσμου που είναι η αρσενική πλευρά.
Κοτσιφάκου Κατερίνα
Κλ. Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Υμηττού 84, Αθήνα
2107010077/6944588164
