‘Η αλλιώς, όπως τιτλοφορείται η παράσταση, “Το νερό που σε καλεί”. Παρακολουθήσαμε με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό το παραμύθι – ιδιαίτερα η μικρή μου. Η ιστορία είναι στηριγμένη στην “Νεράιδα” του Ζαν Ζιρωντού, σπουδαίου Γάλλου μυθιστοριογράφου και θεατρικού συγγραφέα.

Είναι ένα παραμύθι που απευθύνεται και σε μικρούς και σε μεγάλους. Μιλάει για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και το βέβηλο τρόπο με το οποίο ο άνθρωπος της φέρεται πολλές φορές. Μιλάει για την αγάπη, που δεν γνωρίζει όρια, και μπορεί να φέρει κοντά… ακόμα και πλάσματα από διαφορετικούς κόσμους!

Μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση και αρκετά μικρά παιδάκια. Η δική μου που είναι μόλις τριών δεν έπαιρνε τα μάτια της από την σκηνή καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Έξυπνοι διάλογοι, κρυφτό πάνω στη σκηνή και πολύ όμορφα τραγούδια είναι μερικά από τα στοιχεία που κέρδισαν το ενδιαφέρον όλων μας.
Στο τέλος της παράστασης οι ηθοποιοί βγήκαν να δουν τους μικρούς θεατές και να φωτογραφηθούν μαζί τους. Γεγονός που σκόρπισε πολλά χαμόγελα!

Κλείνοντας θα ήθελα να μοιραστώ το συναίσθημα που μου δημιουργείται, κάθε φορά που επισκεπτόμαστε “μικρές” σκηνές… πόσο ταλέντο και μεράκι κρύβουν αυτοί οι χώροι!

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!