Μαρίνα Θωμά
Έχοντας παρακολουθήσει τον “Κουκουμπλή” και το “Αισώπου Κόμιξ”, είχαμε γνωρίσει καλά τη θεατρική ομάδα Μικρός Νότος και ήμασταν πεπεισμένοι ότι θα παρακολουθήσουμε μία ακόμη εξαιρετική δουλειά που αναδεικνύει τη λαϊκή μας παράδοση.
Το έργο βασίζεται σε λαϊκό παραμύθι που λέγεται “Η κυρά Καλή και οι 12 μήνες”. Με αφορμή την περιπέτεια της κυρά Καλής, που λεγόταν Λαμπρινή αλλά όλοι ξέχασαν το όνομά της λόγω της καλοσύνης και της γενναιοδωρίας της, γίνεται αναφορά σε όλα τα έθιμα, τις παροιμίες και τις ονομασίες για τον κάθε μήνα με βάση την πλουσιότατη ελληνική λαογραφία.
Με το που μπήκαμε στον χώρο Βαβέλ, μας υποδέχτηκαν μέλη από τη θεατρική ομάδα, καλωσόρισαν εμάς και τα παιδιά μας, τα έβαλαν να καθίσουν στα μπροστινά μαξιλαράκια και μοίρασαν σε όλους μας από έναν Μάρτη για το χέρι μας. Οι μεγάλοι καθίσαμε στα πίσω καθίσματα αναπαυτικά και διαπιστώσαμε έκπληκτοι ότι μπορούσαμε να παραγγείλουμε το καφεδάκι μας, αφού δίπλα μας είχαμε τραπέζι, ο χώρος εξάλλου δεν διαφέρει από μία ωραιότατα διακοσμημένη καφετέρια, μόνο που διέθετε σκηνή, σκηνικά και φυσικά τη θεατρική ομάδα με τις ωραίες της παραστάσεις.
Οι ηθοποιοί έβαλαν τα παιδάκια στο κλίμα μιλώντας τους πριν αρχίσει η παράσταση και μαθαίνοντας τους ένα τραγουδάκι σχετικά με αυτήν. Η παράσταση ξεκίνησε και οι ηθοποιοί μας έδειξαν πολλά παραδοσιακά όργανα, το καζού, την καλίμπα, τη ροκάνα, τα κουταλάκια, την αφρικανική άρπα, τη γουργούρα, τον τζουρά που τον παρομοίασαν με φτυάρι, κουτάλι και κουπί, τα τύμπανα μπεντίρ και κάποια άλλα που ήταν πολύ εντυπωσιακά.
Καθόλη τη διάρκεια της παράστασης, οι ηθοποιοί μας καλούσαν να συμμετέχουμε τραγουδώντας ή κρατώντας τον ρυθμό, ενώ όλοι χορέψαμε γύρω από ένα γαϊτανάκι το “λεμονάκι μυρωδάτο”.
Μοναδική παραφωνία στην αίθουσα ήταν, παρά το ολιγάριθμο των θεατών, ένα υπερβολικά ζωηρό παιδάκι και οι ήχοι από τα ποπ κορν και τα σακούλια την ώρα της παράστασης.
Το ταλέντο αλλά και η ευγένεια και αμεσότητα των ηθοποιών μας έκαναν φοβερή εντύπωση και αξίζει να προταθεί η παράστασή τους σε παιδικούς σταθμούς.
για ποιές ηλικίες θα το προτείνατε?
Κατά τη γνώμη μας, είναι καταλληλότερο για παιδάκια από 4 έως 8-9 ετών, εξαρτάται βέβαια πάντα από το παιδί, την ωριμότητα και τα ενδιαφέροντά του. Πάντως σαν χώρος είναι ενδιαφέρων και για τους γονείς, δεν έχει καμία σχέση με το κλασικό θέατρο.
Στην έναρξη της παράστασης δεν μπορούσαμε να ακούσουμε τις – αξιόλογες- ηθοποιούς- λόγω του μίξερ που δούλευε στο χώρο του καφέ. Δε θεωρώ άρα τόσο κατάλληλο τον ενιαίο χώρο καφέ- σκηνής, αφού αδικούνται ο παραστάσεις.
Όταν πήγαμε εμείς, είχε λίγο κόσμο και είχαν όλοι παραγγείλει πριν από την έναρξη της παράστασης, έτσι δεν ακούσαμε τέτοιους ήχους, που είναι πράγματι ενοχλητικοί.