Αποφάσισα να μην παρακολουθήσω την παράσταση “Ο Εμίλ και οι Ντετέκτιβ” στο θέατρο του Ελληνικού Κόσμου για να μην επηρεάσω τα κορίτσια μου με την ενήλικη ματιά μου. Βγαίνοντας από την παράσταση γυάλιζαν τα μάτια τους από ενθουσιασμό. Ζήτησα από την μεγαλύτερη ( μαθήτρια της έκτης ) να μου γράψει δυο λογάκια για τις εντυπώσεις της και σας τα παραθέτω:
“Ο Εμίλ και οι Ντετέκτιβ ! Ίσως η καλύτερη παράσταση που έχω δει φέτος. Μια παράσταση που ακόμα και αν έχει θέμα αστυνομικό δεν παύει να βγάζει γέλιο , κυρίως εξαιτίας του φοβερού αυτού ηθοποιού του κυρίου Λουδάρου , όπου προσποιούνταν τον κακό της υπόθεσης. Ήταν μια παράσταση με τόσο προσεγμένα σκηνικά που στ’ αλήθεια νόμιζες πως έβλεπες ταινία στον κινηματογράφο! Μάλιστα όταν σε κάποια σκηνή του θεατρικού φάνηκε ο εφιάλτης που ταλαιπωρούσε τον Εμίλ , η ίδια μου η αδελφή τρόμαξε.
Οπως και να το κάνουμε ήταν μια απίθανη παράσταση για παιδιά και για μεγάλους. ”
Αυτά … Ευχαριστούμε έλαμαζί για τις ευκαιρίες που μας δίνεις να απολαμβάνουμε τέτοια θεάματα!
Εκπληκτική παράσταση!
Τα σχόλια των παιδιών είναι πιο πολύτιμα από τα δικά μας. Ας ελπίσουμε ότι όταν μεγαλώσει λίγο και το δικό μας αγοράκι, θα μας λέει κάτι γιατί δεν του παίρνουμε κουβέντα για τίποτα, με όποιον τρόπο και αν τον ρωτάμε.
Η γνώμη τους είναι που μετράει . Και πολλές φορές , όπως είναι φυσιολογικό , διαφέρει από την δική μας.
Πολύ καλή παράσταση