in

Είδαμε το ''ΑΓΑΛΜΑ ΠΟΥ ΚΡΥΩΝΕ''

Την Κυριακή που μας πέρασε πήγαμε στην παράσταση Το άγαλμα που κρύωνε.
Στο Μουσείο Μπενάκη δεν είχε τύχει να ξαναπάμε. Πολύ όμορφος χώρος ,μεγάλη αίθουσα, φωτεινή .Ο ήρωας της παράστασης είναι ένα προσφυγάκι από την Μικρά Ασία που στεγάστηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.Από τότε κρύωνε όλο και πιο πολύ γιατί νοσταλγούσε την πατρίδα του. Τα υπόλοιπα αγάλματα δεν το ήθελαν. Τα πράγματα θ’ αλλάξουν όμως όταν θα βρει δυο φίλους καρδιάς, την κυρία Γαλάτεια, την καθαρίστρια του Μουσείου, και το μικρό Λάμπη, το γιο του νυχτοφύλακα. Ένα μεγάλο γαλάζιο πουλί που θα τους ταξιδέψει μια νύχτα με πανσέληνο στις χαμένες πατρίδες,στη Μικρασία. Και μαζί με το προσφυγάκι ταξιδέψαμε και μεις και συγκινηθήκαμε .Πολύ καλοί και οι ηθοποιοί και ο αφηγητής.
Πολύ έξυπνο το διαδραστικό σημείο του παιχνιδιού “αγαλματάκια αμίλητα, ακούνητα, αγέλαστα…”, για να κρατήσει το ενδιαφέρον και στα μικρότερα παιδιά.
Ευχαριστούμε το αγαπημένο μας Elamazi γιατί για μια ακόμη φορά μας έκανε την Κυριακή μας όμορφη!

Από Argiro

32 Comments

Leave a Reply
    • Από 5 και πάνω θα καταλάβουν σίγουρα. Βέβαια υπήρχαν και πιο μικρά που καθόντουσαν πολύ ωραία. Τα λέει και τόσο όμορφα ο αφηγητής που σίγουρα τα κατανοούν και τα μικρά.

  1. Ευκαιρία να επικαιροποιήσουμε και να πούμε και στα παιδιά μας για τα δικά μας αγάλματα του Παρθενώνα, που είναι φτιαγμένα για το αττικό φως και αρπαγμένα με τόση βιαιότητα βρίσκονται ακόμα και μετά από τόση παγκόσμια κατακραυγή στο Βρετανικό Μουσείο.

Αφήστε μια απάντηση

Εντυπωσιακή παράσταση το “Χρυσό αρισμαρί”!

«Η τσάντα στο σχολείο.» από το 10ο δημοτικό σχολείου Ιλίου