Είδαμε τη παράσταση «Το Αγόρι με τη Βαλίτσα» στο Θέατρο Κάππα

Ένα ευαίσθητο και έντονα επίκαιρο θέμα πραγματεύεται η παράσταση του σκηνοθέτη Ηλία Καρελλά, «το Αγόρι με τη Βαλίτσα», βασισμένο στο ομώνυμο  βιβλίο του θεατρικού συγγραφέα Μάικ Κένι σε μετάφραση Ξένιας Καλογεροπούλου.

Τα ταξίδια με τελικό προορισμό την «άλλη πλευρά» αφηγείται ο ίδιος ο μικρός Ναζ στους θεατές…με πρώτο ταξίδι του την αιφνίδια απομάκρυνση από τους γονείς του, από το χωριό του κάπου στα βάθη της Ανατολής. Οι «αποσκευές» του είναι ένα στυλό και οι πλούσιες αναμνήσεις από τους συγγενείς του που λειτουργούν διδακτικά στη ζωή του.

Χάρη στην ταύτιση με τη ζωή και τις περιπέτειες του Σεβάχ του Θαλασσινού, τον οποίο πολύ συχνά επικαλείται στα λόγια του, ο μικρός ήρωας, με βοηθό την τύχη και την αφοσίωση στον σκοπό του, ξεπερνά δυσκολίες και προβλήματα χωρίς να χάνει το αστείρευτο χιούμορ και την αγνή ψυχή του.

«Το αγόρι με τη βαλίτσα» υποδύεται εκπληκτικά ο Δημήτρης Μακαλιάς, που έχει εντρυφήσει στο κόσμο του μικρού ήρωα αφήνοντας να ξεδιπλωθεί το πηγαίο χιούμορ του, η ζωντάνια που αρμόζει σε ένα παιδί σαν τον Ναζ…

Από την άλλη πλευρά, η «τυχαία» συνοδοιπόρος του, Κρίσια, με το βλέμμα στραμμένο στους ίδιους τόπους, προσπαθεί να επιτύχει το δικό της αγώνα, διαθέτοντας πονηράδα, σπιρτάδα, ενώ διψά να μάθει από τις ιστορίες του νέου «φίλου» της! Η ηθοποιός, Κατερίνα Αθανασιάδη ανανεώνοντας το επιτελείο του Θιάσου, φαίνεται και είναι η καταλληλότερη επιλογή συμπρωταγωνίστριας, μιας και διαθέτει αυθορμητισμό, κέφι, ζωηράδα και φυσικά πηγαίο ταλέντο…

Δεν ταξιδεύουν μόνο οι ήρωες της ιστορίας προς πατρίδες ξένες και πολλές φορές αφιλόξενες, μα οι θεατές αφουγκράζονται με τον ίδιο παλμό την ένταση, τη συγκίνηση, το γέλιο, την απόγνωση, το δάκρυ χαράς και ελπίδας…σε μια παραγωγή που έχει επιμεληθεί σκηνοθετικά, ο καταξιωμένος στο χώρο του, Ηλίας Καρελλάς.

…και μιλώντας για σκηνοθεσία, ο ίδιος σε αυτή τη παράσταση βάζει τον πήχη αρκετά ψηλά και κερδίζει από νωρίς την αγάπη του κόσμου! Έχουμε εξοικειωθεί με την επιμονή του στο λευκό χρώμα, ώστε να σκιαγραφούνται οι φιγούρες, άλλοτε πελώριες και άλλοτε μικρές, πίσω από το πανί, το παιχνίδι με τα χρώματα που καθοδηγούνται από ο σενάριο και αυτό το αρμονικό ταίριασμα των δυο ιδιοτήτων που εκπροσωπεί με ζήλο, αυτή του σκιοπαίκτη και του σκηνοθέτη…

Ένας δημιουργός που εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς και επικοινωνεί με το θεατρικό κοινό του σε μια γλώσσα πανανθρώπινη.

Την μουσική επιμέλεια της παράσταση έχει αναλάβει η Αρετή Κετιμέ που επέλεξε ρυθμούς, άλλοτε οικείους και ελληνικούς, άλλοτε παρμένους από τόπους μακρινούς, αλλά αγαπημένους. Όλοι οι μουσικοί τόνοι έχουν το ίδιο κέντρο βάρους. Η μουσική ενώνει τον κόσμο με τρόπο ανεπανάληπτο. Άλλωστε, η ξενιτιά έχει την ίδια βαρύτητα είτε τραγουδιέται με στίχους παραδοσιακούς, ελληνικούς είτε ανατολίτικους. Εξαιρετική και στη φωνή και τη συνολική παρουσία η μουσικός συνταιριάζει απόλυτα με τον ρου της παράστασης!

Η παράσταση αδιαμφισβήτητα συγκινεί, προκαλεί άφθονο γέλιο, προβληματίζει, ταξιδεύει…

Πληροφορίες για τη παράσταση μπορείτε να δείτε εδώ.