Η διασκευή του ομότιτλου έργου που μαρτυρεί την πραγματική ζωή ενός μικρού κοριτσιού 13 ετών, εβραιοπούλας εκ καταγωγής, η οποία κρυβόταν με την οικογένειά της από τα ναζιστικά στρατεύματα στη σοφίτα ενός καταστήματος στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας, μαζί με την οικογένεια του συνεταίρου του Όττο Φρανκ, πατέρα της Άννας και έναν γιατρό, παρουσιάζεται στην εφηβική σκηνή του Θεάτρου Χυτήριο.
Η μεταφορά του βιβλίου από τη σκηνοθέτη Βάσια Παναγοπούλου είναι καταλυτική για την εμβάθυνση στην ιστορία της Άννας και ευρηματική στην αναπαράσταση των σκηνών. Η σκηνή του Θεάτρου Χυτήριο μετατρέπεται σε σοφίτα,και πολύ εύστοχα υποδεικνύεται εξ αρχής ο περιορισμός σε χωρητικότητα που θα γίνει η προσωρινή κατοικία οκτώ ανθρώπων και θα χωρέσει τα όνειρα και τις ανησυχίες της μικρής Άννας που σκιρτά από ζωντάνια και εφηβική έκρηξη.
Σκηνοθετικά δεν θα μπορούσε να αποδοθεί ακριβέστερα, αφού δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή τόσο στην οργάνωση του χώρου της σκηνής όσο και στην ερμηνεία των ηθοποιών. Η σκηνοθέτης επέδειξε ιδιαίτερη επιμέλεια στην θεατρική μεταφορά του βιβλίου, δίνοντας έμφαση στον κόσμο της μικρής Άννας και τις σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ των ηρώων. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι σκηνές της προδοσίας, της σύλληψής τους από τη γερμανική αστυνομία και της μεταφορά τους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης δεν μεταφέρονται επί σκηνής για να αποφευχθούν σκηνές βιαιότητας, μιας και η παράσταση απευθύνεται και σε εφήβους.
Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης εξελίσεται μέσα από τα μάτια της μικρής εβραιοπούλας, ενώ το τελευταίο μικρότερο μέρος αποτελεί αφήγηση του πατέρα της, Όττο, όπου εξιστορεί τις μετέπειτα εξελίξεις, από την στιγμή της σύλληψης έως και το τέλος της ιστορίας, γεγονότα που δε θα μπορούσε να έχει περιγράψει η ηρωίδα μας.
Σαφώς, η αφήγηση από τον Όττο Φρανκ, τον μόνο επιζήσαντα, τον οποίο ενσαρκώνει ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ, είναι τόσο παρασταστική που καθηλώνει τους θεατές και ζωντανεύει τις σκληρές σκηνές της ζωής των ηρώων.
Τη μικρή Άννα υποδύεται η Κωνσταντίνα Δαούτη η οποία χάρη στο ταλέντο της επιτρέπει στο θεατή να εισχωρήσει στο κόσμο της ηρωίδας, να εκδηλωθούν οι σχέσεις σύμπνοιας με τον πατέρα της, η σύγκρουση με τη μητέρα της που άλλοτε καταλήγει σε αδιέξοδα και άλλοτε δείχνει σημάδια επανασύνδεσης, οι νεανικές της ανησυχίες που περικλείουν το ερωτικό σκίρτημα και τις φιλοδοξίες της, μα πάνω από όλα η αγωνία και ο τρόμος του πολέμου, των βομβαρδισμών και της κατάδοσης στα γερμανικά στρατεύματα, η ζωή στην απομόνωση και στον απόλυτο περιορισμό.
Η παράσταση στο σύνολό της αποτελεί τέλεια θεατρική εμπειρία σε γονείς που αναζητούν ψυχαγωγία με ουσία και ποιότητα, σε εφήβους άνω των 10 ετών που αφουγκράζονται τις νεανικές ανησυχίες μιας σχεδόν συνομήλικης ηρωίδας και σε ενήλικο κοινό που επιθυμεί να απολαύσει την μεταφορά του ημερολογίου στο θεατρικό σανίδι.
Βάλτε την στα must.
Θα πάμε σίγουρα να το δούμε!!!
Καλο
θυμαμαι πόσο με ειχε συνεπαρει και προβληματισει το βιβλίο όταν το ειχα διαβασει στα μεσα-τελη του δημοτικου.
Να το ρισκάρω να πάω με 7χρονο; Φοβάμαι μήπως η αδυναμία ιστορικής τοποθετησης τον μπερδέψει…
Αγαπημένο βιβλίο των παδικών μας χρόνων!!!Εγώ πάντως θα το τολμήσω με την 9χρονη κόρη μου γιατί ήδη η δασκάλα της έκανε μια μικρή αναφορά στο έργο και η μικρή εντυπωσιάστηκε.