Είδαμε την παράσταση “Βρικόλακες” στο θέατρο Τέχνης

Στο θέατρο τέχνης, στην Πλάκα, στην οδό Φρυνίχου 14, είδαμε την παράσταση “Βρικόλακες” του Ε. Ίψεν, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζά.

Σε ένα σκηνικό απλό και λιτό, όπου κυριαρχούν προθήκες μουσείου, μέσα στις οποίες είναι επιμελώς τοποθετημένα διάφορα “πολύτιμα” αντικείμενα, που όλα θα βοηθήσουν στην εξέλιξη της υπόθεσης, παρακολουθήσαμε μια παράσταση αντάξια της φήμης και της ιστορίας του θεάτρου τέχνης.

Οι πέντε ηθοποιοί της παράστασης – Ρένη Πιττακή, Ακύλλας Καραζήσης, Μιχάλης Σαράντης, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Κώστας Μπερικόπουλος- μέσα από το δεξιοτεχνικό, δωρικό θα λέγαμε παίξιμο τους, που κατά διαστήματα αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο δράμα, τον σαρκασμό και την ειρωνεία, πετυχαίνουν να δημιουργήσουν ένα δυνατό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, μεστό από έντονες εκφράσεις και συναισθήματα.

Οι βαθιά “στοχαστικές” ερμηνείες των ηθοποιών της παράστασης σε συνδυασμό με τα σκηνοθετικά ευρήματα, τα σκηνογραφικά και ηχητικά τεχνάσματα, επιτυγχάνουν να αποτυπώσουν με τον πιο απόλυτο και δραματικό τρόπο την υπόθεση που πραγματεύεται ο Ίψεν στο εν λόγω έργο, την προσπάθεια δηλαδή του ανθρώπου να περιφρουρήσει το δικαίωμά του στην ευτυχία, μέσα σε μια κοινωνία όπου κυριαρχούν οι απαρχαιωμένες ιδέες και ηθικές. Μέσα στο πλαίσιο αυτό η Έλεν Άλβινγκ, προσπαθεί να απαλλαγεί από οτιδήποτε στοιχειώνει τη ζωή της, προτείνοντας έναν ριζοσπαστικό τρόπο ζωής. Η προσπάθειά της αυτή όμως, θα ξυπνήσει τους “βρικόλακες” του παρελθόντος, οι οποίοι θα κατακλύσουν το σπίτι της πρωταγωνίστριας και τελικά θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στην καταστροφή των πάντων. Το τέλος της παράστασης, στο οποίο οδηγούμαστε μέσα από μια αμείλικτη σύγκρουση προσώπων, ιδεών, νοοτροπιών και συμπεριφορών, θα βρει τα πρόσωπα του έργου βυθισμένα στο σκοτάδι του νου τους, να παρακαλάνε μάταια για μια “ανύψωση” στον ήλιο.

Η παράσταση “Βρικόλακες” του θεάτρου Τέχνης, ήταν πραγματικά μια σπουδαία θεατρική εμπειρία, που μας πρόσφερε στιγμές βαθιάς συγκίνησης, αγωνίας, θλίψης,αποτροπιασμού και μας “κράτησε” μέχρι και το τελευταίο της λεπτό.

Στα θετικά, τέλος, της συγκεκριμένης παράστασης, πρέπει να αναφέρουμε και τους δύο νεαρούς ηθοποιούς του έργου, που οι ερμηνείες τους αφήνουν αισιόδοξα μηνύματα για το μέλλον του ελληνικού θεάτρου!