Ο Βασιλιάς της Δανίας πεθαίνει απροσδόκητα και στη θέση του αναλαμβάνει χρέη Βασιλέα ο αδερφός του Κλαύδιος αφού πρώτα παντρευτεί τη χήρα Βασίλισσα, Γερτρούδη. Ο νεαρός Πρίγκιπας Άμλετ, δυσαρεστημένος από το θάνατο του πατέρα του αλλά και τον εσπευσμένο γάμο της μητέρας του με το θείο του, «βλέπει» το φάντασμα του νεκρού Βασιλιά και αποζητά δικαίωση για το νεκρό.
Ο Άμλετ πραγματεύεται με λυρισμό και δραματικότητα διαχρονικά ζητήματα σχετικά με την πολιτική, την εξουσία, την ηθική και την απόσταση ανάμεσα στην ανθρώπινη διάνοια και την πραγμάτωση της. Θίγει ταυτόχρονα μια ερωτική και μια οικογενειακή τραγωδία, αναφέρεται στη φιλοσοφία, τη μεταφυσική, την ψυχολογία και φτάνει να σχολιάσει ακόμη και την ίδια τη θεατρική τέχνη.
Το ρετρό σαλόνι εποχής του σκηνικού προμηνύει με την πρώτη ματιά ότι θα δούμε μία σύγχρονη θεατρική απόδοση του κλασικού σεξπιρικού έργου. Έχει στοιχεία μοντέρνας και ελέυθερης απόδοσης, είναι υποβλητική, με καλές ερμηνείες από τους περισσότερους του θιάσου. Τα σκηνικά λιτά και ταιριαστά στην σκηνοθεσία και την απόδοση του κλασικού έργου. Έχει κάποιες σκηνές πολύ δυνατές, με καλύτερες όλων την σκηνή της τρέλας της Οφηλίας και τη σκηνή που το πνεύμα του νεκρού βασιλιά, ενώ συνομιλεί με τον Άμλετ, του δίνει το παλτό του και μαζί και το βάρος να ανακαλύψει τη δολοφονία του. Προσωπικά βρήκα λίγο κάτω του μετρίου την ερμηνεία του Κλαύδιου.
Μια καλή στο σύνολο της παράσταση, που κρατά το κοινό και χαρίζει μια λιγότερο επιτηδευμένη απόδοση του έργου και γι αυτό και πλήρως κατανοητή, με έναν Άμλετ ανθρώπινο που χαρίζει εναλλαγή συναισθημάτων σε όλο το έργο. Ταιριαστές μουσικές επιλογές και εύστοχα κουστούμια.
Είδαμε την παράσταση “Αμλετ” στο θέατρο Άνεσις
4 Comments
Leave a ReplyΑφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
ωραίο ακούγεται!
πολύ ωραίο
Κλασική επιλογή!
ενδιαφέρον