t-harris
Μέσα στην εορταστική περίοδο επιλέξαμε από όλες τις ταινίες να στηρίξουμε μία ελληνική παραγωγή με πολύ ενδιαφέρον θέμα, τη “Ρόζα της Σμύρνης”. Επισκεφτήκαμε τον ιστορικό κινηματογράφο Όσκαρ Αχαρνών αντί να πάμε για ακόμη μια φορά σε αυτόν γνωστού εμπορικού κέντρου και παραδόξως κι άλλοι είχαν την ίδια ιδέα με εμάς.
Το πρώτο μέρος της παράστασης ήταν συγκλονιστικό, το σενάριο κυλούσε αβίαστα και προσωπικά αισθανθήκαμε ταύτιση με τα συναισθήματα του ήρωα, τον οποίο ερμήνευσε άψογα ο πολύ καλός Τάσος Νούσιας. Γενικά άλλωστε οι ηθοποιοί με κορυφαία τη Λήδα Πρωτοψάλτη ερμήνευσαν τους ρόλους τους εκπληκτικά.
Στο δεύτερο μισό όμως της ταινίας και ως το τέλος, η υπόθεση εξελίχτηκε σαν κακό Άρλεκιν με μία σειρά γελοίων συμπτώσεων “βγαλμένων μέσα από τη ζωή”, όπως θα λέγαμε περιπαικτικά για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Η κατάληξη της ταινίας, όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν πιστή στην πολιτική ορθότητα και στην κάπως απλοϊκή αντίληψη περί ελληνοτουρκικής φιλίας, ότι οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και τα συναφή, άσχετα με το αν η ταινία παίχτηκε σε ένα κλίμα συνεχών τουρκικών προκλήσεων και αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάννης από τη γείτονα. (Σημειωτέον ότι δεν έχουμε καταγωγή από τη Μικρά Ασία για να βλέπουμε το θέμα πιο συναισθηματικά).
Το θέμα της ταινίας επικεντρώνεται στον έρωτα και η κατάληξή του πολύχρονου αυτού έρωτα μας θύμισε ένα τρομερό κακέκτυπο του μυθιστορήματος “Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας”, σε μια πιο μοντέρνα εκδοχή βέβαια και με άλλο ιστορικό φόντο. Κοντά σε αυτόν τον παλιό έρωτα εξελίσσεται κι ένας νέος, αδιάφορος όμως και θύμισε κακή σαπουνόπερα.
Τέλος, σκηνικά και κοστούμια ήταν πολύ προσεγμένα, πιστά στην αγαπημένη σε μας δεκαετία του 1980, οπότε και εκτυλίσσεται η υπόθεση, αν και η Λήδα Πρωτοψάλτη, που σύμφωνα με την υπόθεση και τον ρόλο της θα έπρεπε να είναι περίπου 85 ετών, φαίνεται να κάνει μαθήματα γαλλικών για να επιβιώσει μαζί με την εγγονή της. Αυτό κάπως μας ξένισε.
Προσωπικά,οι προσδοκίες μας ότι θα δούμε μια καλή ελληνική ταινία, διαψεύστηκαν πανηγυρικά.
Αρκετά προσεγμένη παραγωγή!
Γενικά μας άρεσε πολύ εκτός από κάποια σκηνοθετικά κενά που είχε!
Μας ενθουσίασε!
Λυπήθηκα βαθύτατα για το γεγονός οτι το βιβλίο δεν έχει καμία σχέση με την ταινία .Η σύγχρονη πολιτική σκηνή επιδιώκει να ξεχάσουμε την Μικρασιατική καταστροφή και τις οποίες συνέπειες είχε για τον ελληνικό πληθυσμο της Σμύρνης..Κρίμα διότι περιμέναμε απο την ταινία κατι αληθινό και καλύτερο..
Το είδαμε κι εμείς, αλλά δεν ενθουσιαστήκαμε! Πίστευα θα μου προκαλούσε συναισθήματα όπως η Πολίτικη Κουζίνα, αλλά καμία σχέση…..αφού σκέφτομαι να αγοράσω το βιβλίο, μήπως η απόδοση της ιστορίας εκεί με συνεπάρει περισσότερο.