Απογοήτευση στο πρόγραμμα «Ένα μυστηριώδες δέμα στο Μουσείο λίγο πριν τα Χριστούγεννα!» στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ

Πήγαμε στο πρόγραμμα «Ένα μυστηριώδες δέμα στο Μουσείο λίγο πριν τα Χριστούγεννα!» στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ και απογοητευτήκαμε.

Η αρχική ιδέα του προγράμματος φαινόταν καλή: τα παιδιά είχαν στα χέρια τους ένα γράμμα με κενά και έπρεπε να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα (που τους είχαν δοθεί σε ένα κουτί) για να βρουν τις κρυμμένες λέξεις στα κενά και να συμπληρώσουν το γράμμα. Με αυτό το γράμμα είχε σταλεί στο Μουσείο ένα πακέτο και συμπληρώνοντας τα κενά στο γράμμα έπρεπε να ανακαλύψουν τι είχε μέσα το πακέτο. Τα μηνύματα ήταν δοσμένα με σήματα Μορς, με σήματα με πυρσούς, τηλεγραφήματα, κλπ. που έπρεπε τα παιδιά να αποκωδικοποιήσουν.

Δυστυχώς, στην υλοποίηση ήταν πολύ βιαστικό, δεν δίνονταν επαρκείς εξηγήσεις για το τι έπρεπε να κάνουν τα παιδιά και ενώ υπήρχε η δυνατότητα για παροχή πληροφοριών σχετικά με τους κώδικες που χρησιμοποιούνταν για την αποστολή μηνυμάτων, ήταν ελάχιστες οι παρεχόμενες πληροφορίες. Τα περισσότερα παιδιά έτρεχαν από το ένα σημείο στο άλλο χωρίς να καταλαβαίνουν τι κάνουν.

Τέλος, θεωρώ σημαντικό όταν υπάρχει μια ομάδα παιδιών που συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα, ο ομαδάρχης να ρωτάει και να κινητοποιεί όλα τα παιδιά ή τουλάχιστον αυτά που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν. Δυστυχώς, στην ομάδα που ήταν ο μικρός μου, η οποία αποτελούνταν από 7 παιδάκια, ένας πιτσιρικάς έπαιρνε τα χαρτιά, αποκωδικοποιούσε τα σήματα και έπαιζε μόνος του και η ομαδάρχης δεν ρωτούσε καν τους υπόλοιπους, απλά βιάζονταν να τελειώσει με το κάθε μήνυμα και να προχωρήσει παρακάτω.

Αν και είναι το τέταρτο πρόγραμμα που παρακολουθήσαμε στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ, μπορώ να πω ότι αυτό το πρόγραμμα, το οποίο είναι καταχωρημένο και ως εκπαιδευτικό, ήταν μια απογοήτευση.