Ένας δράκος….μα ποιος δράκος στο Θέατρο Πόρτα

Με μεγάλη χαρά παρακολουθήσαμε στο θέατρο Πόρτα της παράσταση Ένας δράκος, μα ποιος δράκος.
Καταφτάσαμε στο γεμάτο από κόσμο φουαγιέ του θεάτρου και όταν ήρθε η ώρα μας οδήγησαν (ακομπλάριστα) στις θέσεις μας οι ηθοποιοί, κάνοντας πετυχημένα πειράγματα στους μικρούς τους θεατές.
Η παράσταση άρχισε δίχως κλασσικές κρούσεις κουδουνιών, με κάποιες πρωτότυπα αστείες παρακλήσεις για την ησυχία, το φαγητό και τα κινητά των παρευρισκομένων.
Όπως είναι γνωστό το έργο αυτό είναι ελάχιστα παιγμένο στην Ελλάδα και γράφτηκε για να σατιρίσει τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που μεσουρανούσαν την εποχή του μεσοπολέμου. Λογοκρίθηκε, πολλές φορές απαγορεύτηκε, αλλά τελικά αναγνωρίστηκε από όλον τον προοδευτικό κόσμο.
Η ολική κατάληψη του σκηνικού από ένα χείμαρρο υφάσματος που άλλαζε χρώμα κι επέτρεπε στους καλλιτέχνες να εμφανίζουν τμηματικά και κατά περίπτωση το σώμα τους, ήταν ασυνήθιστο, εντυπωσιακό και πολύ επιτυχημένο.
Τα παιδιά μου, αρκετά μεγάλα «έπιασαν» πολλά από τα μηνύματα που ακούγονται, αλλά φάνηκαν αρκετά ντροπαλά για βροντοφωνάξουν στο τέλος, την συνέχεια της ιστορίας.
Γιατί ναι, αυτή είναι η έκπληξη του έργου… Ζητείται από τα παιδιά να δώσουν τη δική τους εκδοχή για τη συνέχεια …
Στη δική μας περίπτωση τα πολύ μικρά παιδιά που πήραν το λόγο, έδωσαν μιαν απλοϊκή κι απόλυτα φυσιολογική για την ηλικία τους συνέχεια.
Υ π έ ρ ο χ η παράσταση, ικανή να ψυχαγωγήσει όλες τις ηλικίες, τις μικρές για την σκηνοθεσία της και τις μεγαλύτερες για την αλληγορία της υπόθεσης. Συγχαρητήρια!!!